Przypowieść Buszmenów (można znaleźć - przytacza w sieci Krzysztof Maurin).
Ark ją zna, 5 czy 6 lat temu mu ją opowiedziałem. I co? I nic.
"On nie widział tych skarbów w pustej skrzynki i księżycowa kobieta musiała odejść..(to fragm.) - o tym mężczyźnie w opowieści"
WIęc to jest tak: ja - chcę dać prezent chłopcu który razem ze mną jest piaskownicy - wyciągam ku niemu
garść piasku, ale w nim ukryty dla niego diament - by miał taką frajdą i niespodziankę
Ale ten chłopiec wie, jest mądry, że żaden tamten chłopak daje mu piasek, bo czemu chciałby dać mu naprawdę diament?
I ten mądry chłopak bierze swoje zabawki i idzie do innej piaskownicy (bajorka) obrażony, że chciano mu dać piasek.
Ale sobek, tamten.
A tamten zostaje smutny i samotny.
A brak zaufania chłopca wynikał z tego, że przecież niewierzył w MIŁOŚĆ.
Lub byz ostroynz (bo sie nacial mocno kiedys albo mama mowila..=
Chłopiec - samotny, został z DIAMENTEM.
Ale po co mu ten diament skoro nie może mu go dać?
Piękno jest tylko pięknem gdy można je pokazać, darmo.
Dar jest tylko radością, gdy zostanie przyjęty,inaczej niczym jest ino prochem i kwiatem paproci.
To logiczne. i psychologiczne
Gdybym pisał same brednie miałbym klakierów i sektę.
Przeanalizuj dane.
